
Ένα κιονόκρανο με πολυκύμαντη ιστορία Το μαρμάρινο κιονόκρανο ιωνικού ρυθμού (ΜΘ 2656), σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση, με εξαίρεση μία απολάξευση στο κέντρο μιας όψης του και δύο παράλληλες αυλακώσεις στο άνω μέρος του. Οι επεμβάσεις αυτές οφείλονται στην τελευταία χρήση του κιονόκρανου ως «…υποπόδιον του επισκοπικού θρόνου της Παναγούδας εις Θεσσαλονίκην…». Από τη θέση αυτή απομακρύνθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, για να αποτελέσει έκθεμα στο υπό ίδρυση Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης.